"Κι όταν γυρεύεις το θαύμα πρέπει να σπείρεις το αίμα σου στις οκτώ γωνίες των ανέμων...Γιατί το θαύμα δεν είναι πουθενά παρά κυκλοφορεί μέσα στις φλέβες του ανθρώπου"

Γέωργιος Σεφέρης

Αφιερωμένο στον εμπνευσμένο Δάσκαλο Βασίλη Φίλια.


Δως μου χέρι να πιαστώ, να πιαστώ να κρατηθώ...

Έφυγε από τη ζωή ο Βασίλης Φίλιας, ένα μεγάλος πνευματικός άνθρωπος που μας άφησε παρακαταθήκη τα 30 και πλέον έργα του.

Είχα το προνόμιο να τον έχω Δάσκαλο και φίλο.


Αγαπημένε Δάσκαλε κρατώ ζωντανές τις στιγμές που μοιράστηκα μαζί σου, τις αγωνίες σου, τους προβληματισμούς σου, την πάλλουσα πατριωτική σου συνείδηση.

Όλες αυτές οι στιγμές είναι πια μέρος της ιδιωτικής μου αιωνιότητας.


Κρατώ μέσα μου την εικόνα σου, εικόνα ενός ακάματου πνευματικού εργάτη.

Παρακολουθώντας τα λόγια σου η σκέψη μου αναγκαζόταν πολλές φορές να παίρνει καινούριες αδοκίμαστες στροφές.

Μεταπηδούσες από τους οραματισμούς του συγγραφέα στο στίβο της καθημερινής ζωής.

Δε χώρεσες ποτέ σε έτοιμα πολιτικά κοστούμια.

Αντιστρατεύτηκες με τόλμη ριζωμένες καθεστωτικές αντιλήψεις και πλήρωσες ακριβά το τίμημα.


Ζώντας στον αιώνα της ευκολίας, γνώριζες πολύ καλά πως μόνο τα λόγια του καφενείου περνούν εύκολα, εσύ επέλεγες τα άλλα, που δύσκόλα περνούν...

Η έκφραση του προσώπου σου ραγισμένη από τα άγχη, όμως πεισματικά στραμμένη στο όραμα ενός καλύτερου κόσμου.


«Μια από τις πιό μεγάλες ηδονές ενός συγγραφέα είναι ότι εκτίθεται ανεπανόρθωτα», λέει ο Ελύτης και εσύ δε φοβόσουν να εκτίθεσαι.

«Πάρε την λέξη μου, δώσε μου το χέρι σου» ,λέει ο Ανδρέας Εμπειρίκος.

Μας έδωσες πλουσιοπάροχα τις λέξεις σου, έδωσες και πήρες, χωρίς να πουλήσεις, χωρίς να αγοράσεις.

Γνώριζες πως αν υπάρχει κάτι που περνάει από χέρι σε χέρι, χωρίς να απομειωθεί η αξία του, αυτό είναι η ανθρωπιά.

Η ανθρωπιά που πάντα θα βρίσκει το δρόμο της, αν δεν υπάρχει ρήγμα στην κοινωνική συνοχή.


Είχες αγωνία για το κλίμα φόβου, αβεβαιότητας και ανασφάλειας που χαρακτηρίζει τους καιρούς μας και έλεγες πως το μόνο αντίδοτο είναι η επιστροφή στις αρχές του Κράτους Πρόνοιας και στις αξίες της Κοινωνίας της Αλληλεγγύης.

Ανέσυρες συχνά απο τη μνήμη σου τη ρήση του Πλαύτου: “Homo homini lupus”, ο άνθρωπος για τον άνθρωπο είναι λύκος, γι’αυτό μιλούσες για μια πολιτική του πολιτισμού και της κοινωνικής αλληλεγγύης, το ισχυρότερο αντίδοτο κατά του εκβαρβαρισμού της κοινωνίας.


Πολλές φορές στις ομιλίες σου, θέλοντας να καταδείξεις την τεράστια ανάγκη που έχει η κοινωνία μας για αλληλεγγύη και ανθρωπιά, χρησιμοποιούσες τους στίχους από γνωστό λαϊκό τραγούδι:

Δως μου χέρι να πιαστώ ,να πιαστώ να κρατηθώ...
                          
Δάσκαλε μην αφήσεις ποτέ το χέρι μας ...

Δημοσίευση σχολίου

  © Blogger template The Professional Template II by Ourblogtemplates.com 2009

Back to TOP